Wandelen in Hockai

Voorheen was wandelen voor ons maar droge kost. Sinds we Luna hebben is die beleving geheel veranderd. Wandelen is gezellig! Want als Luna iets leuk vindt is het het bos. Vooral nu in de herfts. Glijden door de blaadjes en al die dennenappels die er liggen, kortom een groot feest.

Persoonlijk vind ik het herfstseizoen ook het mooiste van het jaar. De diverse kleuren van het bos, de bladeren die op de grond liggen, de grilligheid van het weer, druk stromende beekjes en de gedachte dat er na een lange wandeling de warme choco (of voor de liefhebber een Leffe Blonde) klaar staat voor een brandende open haard.

Waar kun je dit beter vinden dan in de belgische Ardennen?! Via www. ardennen-wandelen.nl kwam ik terecht in het plaatsje Hockai, centraal gelegen t.o.v. Spa, Francorchamps en Malmedy.

Hockai is een klein franstalig dorp waar eigenlijk helemaal niets te doen is, maar wat wel een perfecte uitvalplaats is voor diverse wandelingen. Via dezelfde site kwam ik terecht bij herberg Le Randonneur. Deze herberg bevat nog alle authentieke kenmerken die je er zou verwachten met een gezellige woonkamer en slaapkamers waarbij de badkamers de paradepaardjes zijn.

Vlakbij Hockai stromen de Hoegne en Trois Marets. De riviertjes zorgen voor de nodige waterpartijen en vele watervallen eindigen in deze beekjes. In deze valleien is het dan ook erg mooi wandelen.

Met de wandelroutes op zak had ik 2 routes uitgezocht die we in 2 dagen zouden bewandelen met als uitvalsbasis bovengenoemde herberg. Het was maar even afwachten hoe het zou verlopen. Zoals eerder vermeld is Luna loops en bij de proefwandeling thuis was ze al na 2 uur doodmoe, althans volgens mij had ze last van krampjes waardoor ze niet verder wilde.

Al met al is het reuze meegevallen. Ze vond het geweldig en ze heeft geweldig gelopen en aan het eind van de dagen had ze zelfs nog energie om te spelen.

Het waren soms moeilijke paden met veel keien en (gladde) bruggetjes waarbij de plankjes enige cm'ers uit elkaar liggen. Dit is voor de hond best moeilijk te belopen. Maar de behendigheid en de accuratesse waarmee ze dit deed was bewonderenswaardig. Ik kan nu wel zeggen dat de "does" een all-round hond is die overal voor in is maar bovenal ook alles kan!

Luna mocht ook voor het eerst op een zelfde kamer als het baasje slapen. Hoewel we hier geen gewoonte van maken moet ik stiekem verklappen dat ik hetzelf ook erg leuk vond om haar 's ochtends te zien wakker worden. Zij zelf zal er misschien een andere gedachte op nahouden. 's Nachts hoorde ik namelijk een harde plof......ze was uit bed gevallen

Al met al een erg leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.

Salut

Poseren voor de Trois Marets

Hmm....dat is nog een eind lopen

tussenstop bij Fermé Libert ........wat vervelend :-)

tja, het baasje moest erbij !

blaadjes, takjes, dennenappels....ik snap niet dat iedereen naar Eurodisney wilt....?

finishe in zicht :-(

Loops....

Het moment waar vooraf vaak over werd gesproken en iedereen (althans wij) in spanning was aan het afwachten hoe het voor haar zal zijn en wat het voor invloed heeft, is eindelijk aangebroken.

LUNA IS LOOPS!

Volgens velen duurt het 3 weken en volgens de ene moet je er de hele dag achter aan lopen en andere zeggen weer dat het helemaal niet opvalt.
Luna begint nu aan de 3e week. De 1e week was erg intens voor haar. Regelmatig bloedverlies, moe, krampjes, geen honger en wisselend humeur. Voor velen herkenbaar :-)
Met een speciaal onderbroekje was het goed te doen en valt de "overlast" wel mee, het is alleen erg zielig als je ziet dat ze niet weet wat haar overkomt, niet weet waar ze het moet zoeken en dat ze continu zo moe is en zich in een hoekje afzonderd.

Onderstaande foto was meer regel dan uitzondering.

De 2e week werd ze met de dag weer meer zichzelf. Ze wilde weer met regelmaat spelen en begon met de dag ook steeds beter te eten. Zefs zo goed dat ze voor mijn gevoel meer "appetit" heeft dan ooit tevoren! Verder is ze aanhankelijker geworden. Normaal als we zijn aan het wandelen en de riem in de aanslag hebben geeft ze plotseling geen gehoor meer. Nu maakt het haar niet uit en komt ze vrolijk het baasje ophalen.

Op dit moment zien we (nog) geen druppels op de vloer, maar misschien komt dat nog. Het schijnt namelijk dat ze alleen in de 1e en 3e week bloedverlies zou hebben. De 2e week zou het meevallen, dat klopt voor zover ook, maar ze zou wel het vruchtbaarst zijn. Wandelen in gebieden waar andere hondjes komen zit er dus voorlopig helaas niet in.

We wachten deze week maar eens af. Het was en is voor haar toch wel een bizarre en intense ervaring. Toevalig hadden wij net 2 weekjes vrij gepland, dus dat kwam voor haar wel goed uit.